افتادگی گهگاهی چشم در نوزادان در 3 ماه اول طبیعی است. شیفت های بعدی باید توسط چشم پزشک ارزیابی شود. لغزش ها گاهی اوقات می تواند چیزی بیش از یک استرابیسم ساده باشد. افتادگی مداوم یک چشم نشانه کاهش دید در آن چشم است و مهم است. ممکن است فلج عضلانی مادرزادی نیز وجود داشته باشد. فلج اعصابی که از مغز به ماهیچه هایی که حرکات چشم را تامین می کنند، می رسد. اگر ابعاد گودال استخوانی (اوربیتا) که چشم در آن قرار دارد متفاوت باشد، ممکن است باعث اختلال در حرکات چشم شود. گاهی اوقات از نظر ساختاری برخی از عضلات چشم به طور منظم کار نمی کنند و اختلالات حرکتی در چشم دیده می شود. گاهی اوقات ناهنجاری ها به دلیل مشکلاتی در بارداری دیده می شود. لرزش چشم (نیستاگموس) در ضعف اعصاب بینایی به دلیل دید کم دیده می شود. لرزش ممکن است به مرور زمان بهبود یابد یا دائمی باشد. یک توانبخشی خوب در نوزادان کم بینایی در درمان مورد نیاز است. اختلالات حرکتی چشم را می توان با عینک، درمان های ارتوپتیک و روش های جراحی اصلاح کرد. موقعیت های سر ممکن است در کودک به دلیل اختلالات حرکتی چشم ایجاد شود، کودک ممکن است در حالی که به جلو نگاه می کند سر خود را کج کند و حالت سر را با چانه بالا یا پایین ایجاد کند. گاهی اوقات تصور می شود که این وضعیت یک مشکل ارتوپدی است و معاینه چشم در چنین نوزادانی کاملا ضروری است. در نتیجه، برای سلامت چشم کودکان در گروه سنی 06 سال، باید بلافاصله پس از تولد، زمانی که کودک 6 ماهه است، قبل از شروع مدرسه و در طول مدرسه، معاینات منظم چشم برای سلامت چشم انجام شود.