روش رایجی که در درمان عیوب انکساری مانند نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم استفاده می شود، روش لیزر اگزایمر است. امروزه دو تکنیک در درمان با لیزر اگزایمر استفاده می شود. 1 - درمان های سطحی. (PRK-LASEK) 2 - درمان های عمیق تر (لیزیک) روش درمانی است که در عیوب انکساری درجه پایین و کسانی که ضخامت قرنیه آنها برای روش لیزیک کافی نیست ترجیح داده می شود.
شبکیه لایه ای است که حاوی سلول های حساس به نور (مخروط ها و میله ها) و رشته های عصبی است که به ما امکان دیدن را می دهد. لایه مشبکی که ما آن را شبکیه می نامیم، درست مانند کاغذ دیواری، دیواره پشتی کره چشم را می پوشاند.شبکیه متشکل از میلیون ها سلول بینایی است. این سلول ها که شبکیه را می سازند تصاویر را با رشته های عصبی به عصب بینایی منتقل می کنند. عصب بینایی حاوی 1.5 میلیون رشته عصبی است و تصویر را مانند یک کابل الکترونیکی به مغز منتقل می کند. با تشبیهی دیگر می توان شبکیه را به صفحه سفیدی تشبیه کرد که تصویر فیلم در سینما بر روی آن می افتد، همانطور که هر اختلالی در این صفحه باعث می شود فیلم به شکل مخدوش دیده شود، نقص در شبکیه نیز باعث می شود که تصویر به اشتباه به مغز منتقل شود یا حتی اصلا به مغز منتقل نشود.
آب مروارید یک بیماری چشمی است که منجر به از بین رفتن شفافیت عدسی طبیعی در چشم و در نتیجه کاهش بینایی می شود. 90 درصد آن به دلیل بالا رفتن سن رخ می دهد. اما در هر گروه سنی از جمله نوزادان قابل مشاهده است. برای اینکه نور و تصاویر از بیرون به وضوح به مرکز بینایی برسند، ابتدا باید در قرنیه، بیرونی ترین لایه شفاف چشم، و سپس در لایه عدسی داخل چشم شکسته شوند. در شرایط عادی این دو لایه شفاف هستند، عدسی شفافیت خود را از دست می دهد، مات می شود، تغییر رنگ می دهد، مانند شیشه مات می شود و دید بیمار به تدریج کاهش می یابد. آب مروارید وضعیتی است که در آن عدسی چشم شفافیت خود را از دست می دهد و مات می شود. این یکی از علل اصلی نابینایی است که در جهان قابل درمان است.
چشم یک سیستم نوری شبیه دوربین است. نور و تصاویری که از بیرون می آیند در قرنیه (بیرونی ترین لایه شفاف چشم) و لایه عدسی شکسته می شوند و به نقطه بینایی روی شبکیه می رسند. در یک چشم عادی، اشعه هایی که از بیرون می آیند در قرنیه و عدسی شکسته می شوند و به مرکز بینایی می افتند و تصویر واضحی را تشکیل می دهند. در برخی موارد، بسته به قرنیه، عدسی و ساختار چشم، ممکن است تصاویر به وضوح روی شبکیه ایجاد نشوند.
افتادگی گهگاهی چشم در نوزادان در 3 ماه اول طبیعی است. شیفت های بعدی باید توسط چشم پزشک ارزیابی شود. لغزش ها گاهی اوقات می تواند چیزی بیش از یک استرابیسم ساده باشد. افتادگی مداوم یک چشم نشانه کاهش دید در آن چشم است و مهم است. ممکن است فلج عضلانی مادرزادی نیز وجود داشته باشد. فلج اعصابی که از مغز به ماهیچه هایی که حرکات چشم را تامین می کنند، می رسد. اگر ابعاد گودال استخوانی (اوربیتا) که چشم در آن قرار دارد متفاوت باشد، ممکن است باعث اختلال در حرکات چشم شود. گاهی اوقات از نظر ساختاری برخی از عضلات چشم به طور منظم کار نمی کنند و اختلالات حرکتی در چشم دیده می شود. گاهی اوقات ناهنجاری ها به دلیل مشکلاتی در بارداری دیده می شود.